Wettelijke grondslagen van frauderegisters in letselschaderecht Rijswijk

Frauderegisters bij letselschade in Rijswijk zijn gebaseerd op diverse wetsartikelen, zoals de Wet op de bijzondere medische verrichtingen, de AVG (art. 6 en 9) en de Wet fraudebestrijding. In Rijswijk, met zijn nabijheid tot Den Haag en hoge dichtheid aan verkeersongevallen op wegen als de A4 en N442, eisen verzekeraars een rechtsgrond voor gegevensverwerking, vaak gerechtvaardigd belang. CIEL functioneert via convenanten tussen NVVK en regionale partijen, inclusief Haagse verzekeraars die actief zijn in Rijswijk, met strikte privacyregels. Opname in deze registers vereist ten minste een redelijk vermoeden van fraude, bijvoorbeeld inconsistenties in medische rapporten na lokale ziekenhuisbezoeken of herhaalde claims uit wijken als Innen of Oud-Rijswijk binnen korte tijd. Bewijs moet proportioneel zijn; een vaag vermoeden is onvoldoende. Recente uitspraken van de Rechtbank Den Haag, bevoegd voor Rijswijk-zaken, onderstrepen dat registers geen automatische afwijzing van claims mogen rechtvaardigen zonder hoor en wederhoor, zoals in een zaak over een fietsongeluk nabij het Rijswijkse stadhuis. De Wet Bibob biedt extra tools voor risicosignalering bij lokale fraude-incidenten. Gedupeerden in Rijswijk hebben recht op vergetelheid na 5 jaar, tenzij verlengd. Niet-naleving leidt tot boetes tot 20 miljoen euro. Lokale advocatenkantoren in Rijswijk adviseren cliënten deze grondslagen te kennen om claims succesvol te navigeren en juridische valkuilen in letselschadeprocedures te vermijden, vooral bij gemeentelijke verkeerszaken. (248 woorden)